Winterwonderland
1 november 2017 - Hoi An, Vietnam
Een ander blog dan normaal. Dit maal niet Karli en Rick aan het woord, maar een ‘gastblog‘ van Bryan en Marijke. Wij hadden de eer om een tijd met ze mee te reizen door Vietnam.
18 oktober kwamen we in alle vroegte aan op het vliegveld van Hanoi, de hoofdstad van Vietnam. Karli en Rick waren de vorige avond al aangekomen en stonden ons al op te wachten. Wat heerlijk om ze weer te zien na zo’n lange tijd. En wat zien ze er goed uit! Lekker bruin, helemaal relaxt en vol mooie verhalen gaat ze dat reizen samen ze prima af. Inmiddels zijn ze erg goed op elkaar ingespeeld. Karli zoekt alles uit en Rick communiceert vooral en pingelt overal even af door zijn zin standaard te beginnen met: That’s to much!!!
In Vietnam is het op dit moment nog winter. Maar ook in de winter is het warm en dragen wij toeristen gewoon korte broeken, hempjes en flipflops. In tegenstelling tot de locals.. Zoals de meeste Aziaten, pakken ook de Vietnamezen zich goed in om geen zonnestralen te vangen. Gewapend in een lange broek, sokken in flipflops, trui, muts, handschoenen en een mondkapje bewegen ze zich voornamelijk voort op de scooter. Het belangrijkste vervoersmiddel waar ze dan ook alles op vervoeren: kippen, honden, varkens, bouwmaterialen en hele gezinnen komen voorbij gescheurd op de scooter. Eenmaal aangekomen in het centrum van Hanoi zie je dan ook dat het verkeer een grote chaos is. Mensen toeteren meer dan dat ze gas geven en het verkeer kent eigenlijk een regel: gewoon doorrijden en slalommen tussen alles wat je tegenkomt.
Na een dag in Hanoi hebben we de drukke stad achter ons gelaten en zijn we doorgereisd naar Halong Bay. Hier verbleven we twee dagen op een boot, die ons door een van de 'seven wonders of nature' leidt. Halong Bay bestaat uit verschillende baaitjes waar rotsen uit de zee rijzen. Een prachtig gezicht als je het heldere blauwe water ziet in combinatie met de gevormde rotsen. Daarnaast vind je in de baaitjes ook allemaal dorpjes, waar vissers leven die nagenoeg nooit aan wal komen en echt leven op zee. De kleurrijke huisjes gemaakt van golfplaten zorgt voor een fenomenaal beeld.
Na een nacht op de boot in de baaitjes zijn we aan land gegaan in Cat Ba, het grootste eiland in Halong Bay. Hier hebben we op de fiets het national park verkend. Na een fietstocht op dit prachtige eiland zijn we met de bus doorgereisd naar Nihn Bihn. Dit is een plattelandsprovincie, waar ook weer veel rotsformaties te zien zijn, net als in Halong Bay. Maar daartussen vind je ook groene rijstvelden, rivieren, meren en grotten. De omgeving hebben we vooral verkend door een boottocht over de rivier, waar we lekker old skool werden rondgevaren in een roeiboot door een Vietnamese vrouw. Je krijgt bijna plaatsvervangende schaamte dat iemand drie uur lang rond moet peddelen, maar dat is daar de normaalste zaak van de wereld. De tweede dag in Nihn Bihn hebben we nog wat cultuur opgesnoven in de tempels en de grootste bronzen Boeddha van Zuid-Oost Azie bezocht.
Hierna zijn we met de nachtbus naar Phong Nha gereisd. De nachtbus was prima toeven, totdat we om 04.00 uur aankwamen en nog verder konden slapen in het hostel van de boekingsorganisatie. Bryan omschreef de accommodatie ook wel als ‘varkensstal’ en zou zijn hond er nog niet laten slapen, maar we zijn toch maar braaf een aantal uurtjes gaan slapen, voordat we heel snel een ander hostel gingen zoeken.
Phong Nha staat vooral bekend om de verschillende grotten. In alle vroegte vertrokken we met de scooter, omdat we eigenlijk drie verschillende grotten wilde bezoeken. Maar het weer werkte niet echt mee. Waardoor we deze dag alleen de Paradise cave bezocht hebben. Maar meer dan dat hadden we niet nodig. We werden door een grottenstelsel van twee kilometer geleid, waar we onze ogen uitgekeken hebben. Een terugkerend onderwerp tijdens de reis was de Efteling. En ook het bezoek aan de grotten zorgde voor een vergelijking: ‘net of je door een attractie van de Efteling loopt’.
Na Phong Nha stond Hue op de planning. Een grotere stad die we in een dag verkend hebben op de fiets. Na een rondje over een verlaten waterpark gingen we door naar een graftombe. Het was heel warm die dag en bezweet daar aangekomen kwamen we erachter dat we niet de juist kleding aan hadden (geen bedekte knieen en schouders). We hebben van alles aangedragen qua kledij: regenponcho’s, kimono’s en sjalen. Maar de lieftallige dame achter het loket kon onze humor niet waarderen en liet ons niet binnen. Na behoorlijk wat kilometers in de benen hebben we de middag afgesloten op de dagmarkt in het centrum van Hue. Wat een chaos. Lopend door de smalle gangtjes zie je overal spullen die ze proberen aan je te verkopen. Het is alleen zoveel, dat je van gekkigheid niet weet waar je moet kijken.
Na Hue zijn we met de easy riders (organisatie van locals) achterop de motor naar Hoi An gegaan. Een dagvullend programma met veel stops op prachtige plaatsen en een overvloed aan eten en drinken. Wat een lieve mensen waren dat. Ook toen hadden we bijna weer plaatsvervangende schaamte hoe goed we verzorgd werden door de lokale bevolking. Zelfs onsze helm werd op en af gedaan. Aan het eind van de dag werden we gedropt bij een tailory (naaiatelier/winkel). Deze zitten er heel veel in Hoi An (700). Hier kun je werkelijk alles op maat laten maken. Dat hebben we dan ook maar laten doen. De mannen zijn een maatpak rijker en ook de dames hebben even goed geshopt.
Hoi An was wel onze favoriete bestemming in Vietnam. In vergelijking met de rest van Vietnam is Hoi An onaangetast gebleven tijdens de oorlog. Het is nog echt een authentiek stadje met oude gebouwen, smalle straatjes en heel veel leuke binnentuintjes. Dat maakt de sfeer in de stad erg goed. Vooral in de avond de straten verlicht zijn met lampionnetjes ziet het er idyllisch uit. En het stadje ligt aan zee, waardoor we ook even een aantal dagen zee en strand gezien hebben. Ook hebben we daar Marcel en Rachel leren kennen. Het stel dat Rick en Karli vanaf Laos al meerdere keren zijn tegen gekomen. We hebben samen wat hapjes en drankjes gedaan en onze dansmoves geshowt in de bar.
Na vier dagen relaxen aan het strand, pakken passen en shoppen in Hoi An kwam er een einde aan de trip voor ons. Met pijn in ons hart hebben we afscheid genomen van Vietnam en van Rick en Karli. We baalde enorm dat we moesten vertrekken. Het was zo leuk en relaxt om met z’n vieren samen te reizen! Rick en Karli blijven nog tot 15 november in Vietnam, waar ze verder gaan reizen naar het zuiden en ook nog een heel klein stukje meereizen met Kris (Karli's nicht). Vervolgens reizen ze af naar de Filipijnen en sluiten hun reis af in Dubai.
Lieve Ricky en Karli heel veel plezier nog tijdens het laatste deel van jullie reis. Na twee weken met jullie mee gereisd te hebben, en gezien te hebben hoe fijn jullie het samen hebben weten wij zeker dat dat goed gaat komen. GENIET en we zien jullie met kerst ‘strak in pak’ terug!
Liefs,
Bryan en Marijke
PS. Aangezien beelden meer zeggen dan woorden staan er weer veel foto's en ook een paar filmpjes in het mapje foto's en video's!
18 oktober kwamen we in alle vroegte aan op het vliegveld van Hanoi, de hoofdstad van Vietnam. Karli en Rick waren de vorige avond al aangekomen en stonden ons al op te wachten. Wat heerlijk om ze weer te zien na zo’n lange tijd. En wat zien ze er goed uit! Lekker bruin, helemaal relaxt en vol mooie verhalen gaat ze dat reizen samen ze prima af. Inmiddels zijn ze erg goed op elkaar ingespeeld. Karli zoekt alles uit en Rick communiceert vooral en pingelt overal even af door zijn zin standaard te beginnen met: That’s to much!!!
In Vietnam is het op dit moment nog winter. Maar ook in de winter is het warm en dragen wij toeristen gewoon korte broeken, hempjes en flipflops. In tegenstelling tot de locals.. Zoals de meeste Aziaten, pakken ook de Vietnamezen zich goed in om geen zonnestralen te vangen. Gewapend in een lange broek, sokken in flipflops, trui, muts, handschoenen en een mondkapje bewegen ze zich voornamelijk voort op de scooter. Het belangrijkste vervoersmiddel waar ze dan ook alles op vervoeren: kippen, honden, varkens, bouwmaterialen en hele gezinnen komen voorbij gescheurd op de scooter. Eenmaal aangekomen in het centrum van Hanoi zie je dan ook dat het verkeer een grote chaos is. Mensen toeteren meer dan dat ze gas geven en het verkeer kent eigenlijk een regel: gewoon doorrijden en slalommen tussen alles wat je tegenkomt.
Na een dag in Hanoi hebben we de drukke stad achter ons gelaten en zijn we doorgereisd naar Halong Bay. Hier verbleven we twee dagen op een boot, die ons door een van de 'seven wonders of nature' leidt. Halong Bay bestaat uit verschillende baaitjes waar rotsen uit de zee rijzen. Een prachtig gezicht als je het heldere blauwe water ziet in combinatie met de gevormde rotsen. Daarnaast vind je in de baaitjes ook allemaal dorpjes, waar vissers leven die nagenoeg nooit aan wal komen en echt leven op zee. De kleurrijke huisjes gemaakt van golfplaten zorgt voor een fenomenaal beeld.
Na een nacht op de boot in de baaitjes zijn we aan land gegaan in Cat Ba, het grootste eiland in Halong Bay. Hier hebben we op de fiets het national park verkend. Na een fietstocht op dit prachtige eiland zijn we met de bus doorgereisd naar Nihn Bihn. Dit is een plattelandsprovincie, waar ook weer veel rotsformaties te zien zijn, net als in Halong Bay. Maar daartussen vind je ook groene rijstvelden, rivieren, meren en grotten. De omgeving hebben we vooral verkend door een boottocht over de rivier, waar we lekker old skool werden rondgevaren in een roeiboot door een Vietnamese vrouw. Je krijgt bijna plaatsvervangende schaamte dat iemand drie uur lang rond moet peddelen, maar dat is daar de normaalste zaak van de wereld. De tweede dag in Nihn Bihn hebben we nog wat cultuur opgesnoven in de tempels en de grootste bronzen Boeddha van Zuid-Oost Azie bezocht.
Hierna zijn we met de nachtbus naar Phong Nha gereisd. De nachtbus was prima toeven, totdat we om 04.00 uur aankwamen en nog verder konden slapen in het hostel van de boekingsorganisatie. Bryan omschreef de accommodatie ook wel als ‘varkensstal’ en zou zijn hond er nog niet laten slapen, maar we zijn toch maar braaf een aantal uurtjes gaan slapen, voordat we heel snel een ander hostel gingen zoeken.
Phong Nha staat vooral bekend om de verschillende grotten. In alle vroegte vertrokken we met de scooter, omdat we eigenlijk drie verschillende grotten wilde bezoeken. Maar het weer werkte niet echt mee. Waardoor we deze dag alleen de Paradise cave bezocht hebben. Maar meer dan dat hadden we niet nodig. We werden door een grottenstelsel van twee kilometer geleid, waar we onze ogen uitgekeken hebben. Een terugkerend onderwerp tijdens de reis was de Efteling. En ook het bezoek aan de grotten zorgde voor een vergelijking: ‘net of je door een attractie van de Efteling loopt’.
Na Phong Nha stond Hue op de planning. Een grotere stad die we in een dag verkend hebben op de fiets. Na een rondje over een verlaten waterpark gingen we door naar een graftombe. Het was heel warm die dag en bezweet daar aangekomen kwamen we erachter dat we niet de juist kleding aan hadden (geen bedekte knieen en schouders). We hebben van alles aangedragen qua kledij: regenponcho’s, kimono’s en sjalen. Maar de lieftallige dame achter het loket kon onze humor niet waarderen en liet ons niet binnen. Na behoorlijk wat kilometers in de benen hebben we de middag afgesloten op de dagmarkt in het centrum van Hue. Wat een chaos. Lopend door de smalle gangtjes zie je overal spullen die ze proberen aan je te verkopen. Het is alleen zoveel, dat je van gekkigheid niet weet waar je moet kijken.
Na Hue zijn we met de easy riders (organisatie van locals) achterop de motor naar Hoi An gegaan. Een dagvullend programma met veel stops op prachtige plaatsen en een overvloed aan eten en drinken. Wat een lieve mensen waren dat. Ook toen hadden we bijna weer plaatsvervangende schaamte hoe goed we verzorgd werden door de lokale bevolking. Zelfs onsze helm werd op en af gedaan. Aan het eind van de dag werden we gedropt bij een tailory (naaiatelier/winkel). Deze zitten er heel veel in Hoi An (700). Hier kun je werkelijk alles op maat laten maken. Dat hebben we dan ook maar laten doen. De mannen zijn een maatpak rijker en ook de dames hebben even goed geshopt.
Hoi An was wel onze favoriete bestemming in Vietnam. In vergelijking met de rest van Vietnam is Hoi An onaangetast gebleven tijdens de oorlog. Het is nog echt een authentiek stadje met oude gebouwen, smalle straatjes en heel veel leuke binnentuintjes. Dat maakt de sfeer in de stad erg goed. Vooral in de avond de straten verlicht zijn met lampionnetjes ziet het er idyllisch uit. En het stadje ligt aan zee, waardoor we ook even een aantal dagen zee en strand gezien hebben. Ook hebben we daar Marcel en Rachel leren kennen. Het stel dat Rick en Karli vanaf Laos al meerdere keren zijn tegen gekomen. We hebben samen wat hapjes en drankjes gedaan en onze dansmoves geshowt in de bar.
Na vier dagen relaxen aan het strand, pakken passen en shoppen in Hoi An kwam er een einde aan de trip voor ons. Met pijn in ons hart hebben we afscheid genomen van Vietnam en van Rick en Karli. We baalde enorm dat we moesten vertrekken. Het was zo leuk en relaxt om met z’n vieren samen te reizen! Rick en Karli blijven nog tot 15 november in Vietnam, waar ze verder gaan reizen naar het zuiden en ook nog een heel klein stukje meereizen met Kris (Karli's nicht). Vervolgens reizen ze af naar de Filipijnen en sluiten hun reis af in Dubai.
Lieve Ricky en Karli heel veel plezier nog tijdens het laatste deel van jullie reis. Na twee weken met jullie mee gereisd te hebben, en gezien te hebben hoe fijn jullie het samen hebben weten wij zeker dat dat goed gaat komen. GENIET en we zien jullie met kerst ‘strak in pak’ terug!
Liefs,
Bryan en Marijke
PS. Aangezien beelden meer zeggen dan woorden staan er weer veel foto's en ook een paar filmpjes in het mapje foto's en video's!
Veel plezier daar nog
Geniet nog van jullie reis Rick & Karli!!
Dat nemen ze jullie niet meer af, en een vakantie is altijd te kort moet je naar denken. Jullie kunnen terug kijken op een geweldige reis en een net veel ervaringen.